This article is part of The Globe's L6P series, an extensive examination of a Brampton, Ont., neighbourhood heavily impacted by COVID-19. It is available in the following languages:
Grey Matters, ਜੋ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ 56 ਸਥਾਨਾਂ ‘ਤੇ ਹਰ ਮਹੀਨੇ 7,000 ਤੋਂ 8,000 ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨਾਲ ਮਿਲਦਾ ਹੈ, ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਦੀ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸੈਕਟਰ-17 ਮਾਰਕੀਟ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਕੇਂਦਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ, ਜੋ ਰਿਟੇਲ ਸਟੋਰਾਂ ਅਤੇ ਸਿੱਖਿਆ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਕੇਂਦਰ ਹੈ ਜੋ ਵਿਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਬਾਲਗ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨ ਲਈ ਨੌਜਵਾਨ ਭਾਰਤੀਆਂ ਲਈ ਵਨ-ਸਟਾਪ-ਸ਼ੌਪ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।PRIYANKA PARASHAR/The Globe and Mail
ਪੇਂਡੂ ਪੰਜਾਬ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਉਪਨਗਰੀ Brampton, Ontario ਤੱਕ, ਇੱਕ ਉਭਰਦਾ ਉਦਯੋਗ ਹਰ ਸਾਲ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਭਾਰਤੀਆਂ ਨੂੰ ਲਿਆਉਂਦਾ ਹੈ - ਪਰ ਜਦੋਂ ਕਿ ਭਰਤੀ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਅਤੇ ਵਿਦਿਅਕ ਅਦਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਲਾਭ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਸਹਾਇਤਾ ਦੀ ਘਾਟ ਕਾਰਨ ਭਟਕ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ਇੱਕ ਅੱਲ੍ਹੜ ਮਨਜਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਭਾਰਤੀ ਰਾਜ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਿੱਖਿਆ ਸਲਾਹਕਾਰ Grey Matters ਦੇ ਦਫ਼ਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮਿਲਕ-ਕੇਕ ਦੇ ਡੱਬਿਆਂ ਸਮੇਤ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਸ਼੍ਰੀ ਸਿੰਘ ਦਾ ਕੈਨੇਡਾ ਦਾ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਵੀਜ਼ਾ ਹੁਣੇ-ਹੁਣੇ ਆਇਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਹ ਇੱਥੇ ਆਪਣਾ ਧੰਨਵਾਦ ਪ੍ਰਗਟਾਉਣ ਲਈ ਆਇਆ ਹੈ। 18 ਸਾਲ ਦਾ ਇਹ ਲੜਕਾ ਕੰਸਲਟੈਂਸੀ ਦੀ ਸੰਸਥਾਪਕ ਸੋਨੀਆ ਧਵਨ ਨੂੰ ਗਿਫ਼ਟ-ਪੈਕ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਮਿਠਾਈ ਦਾ ਡੱਬਾ ਪੇਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਇਹ ਡੱਬਾ ਪਹਿਲਾਂ ਕੈਨੇਡੀਅਨ ਅਤੇ ਅਮਰੀਕੀ ਝੰਡਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਲੈਸ ਹਾਥੀ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਵਾਲੇ ਹਿੰਦੂ ਦੇਵਤੇ ਗਣੇਸ਼ ਦੀ ਮੂਰਤੀ ਨੂੰ ਪੇਸ਼ ਕਰਨ ਦੀ ਸਲਾਹ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਮੈਪਲ ਪੱਤੇ ਦੀ ਬਹੁਤ ਮਹੱਤਤਾ ਹੈ - ਇਹ ਸਲਾਹ-ਮਸ਼ਵਰੇ ਵਾਲੇ ਕਿਊਬਿਕਲ ਦੀਆਂ ਕੰਧਾਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਹਰ ਕੋਨੇ ਵਿੱਚ ਰੰਗੀਨ ਫਲਾਇਰਾਂ ‘ਤੇ ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਸ਼੍ਰੀਮਤੀ ਧਵਨ ਦੇ ਬਲੇਜ਼ਰ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਸੁਨਹਿਰੀ ਬ੍ਰੋਚ ‘ਤੇ ਵੀ ਪਿੰਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਆਪਣੇ ਵੀਜ਼ੇ ਦੀ ਆਮਦ ਦਾ ਜਸ਼ਨ ਮਨਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਪੂਜਾ ਸਮਾਰੋਹ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਵੈਨਕੂਵਰ ਦੇ ਡਾਊਨਟਾਊਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਿੱਜੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਨ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦੇਵੇਗਾ, ਸ਼੍ਰੀਮਾਨ ਸਿੰਘ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਹਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਮਠਿਆਈਆਂ ਵੰਡਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਖੁੱਲ੍ਹ ਕੇ ਮੁਸਕਰਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।
Grey Matters, ਜੋ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ 56 ਸਥਾਨਾਂ ‘ਤੇ ਹਰ ਮਹੀਨੇ 7,000 ਤੋਂ 8,000 ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨਾਲ ਮਿਲਦਾ ਹੈ, ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਦੀ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸੈਕਟਰ-17 ਮਾਰਕੀਟ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਕੇਂਦਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ, ਜੋ ਰਿਟੇਲ ਸਟੋਰਾਂ ਅਤੇ ਸਿੱਖਿਆ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਕੇਂਦਰ ਹੈ ਜੋ ਵਿਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਬਾਲਗ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨ ਲਈ ਨੌਜਵਾਨ ਭਾਰਤੀਆਂ ਲਈ ਵਨ-ਸਟਾਪ-ਸ਼ੌਪ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਦੇਸ਼ ਭਰ ਵਿੱਚ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਪਾਰਕ ਸੰਸਥਾਨ ਹਰ ਸਾਲ ਮਨਜਿੰਦਰ ਵਾਂਗ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਭਾਰਤੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਕੈਨੇਡਾ ਭੇਜਦੇ ਹਨ – 2018-2019 ਦੇ ਸਕੂਲੀ ਸਾਲ ਵਿੱਚ ਕੈਨੇਡੀਅਨ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀਆਂ ਅਤੇ ਕਾਲਜਾਂ ਵਿੱਚ 105,192 ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਦਾਖਲ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ, ਜੋ ਕਿ ਸਭ ਤੋਂ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਾਂ ਹੈ ਜਿਸ ਲਈ ਅੰਕੜੇ ਉਪਲਬਧ ਹਨ। ਉਹ ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਜੀਵਨ, ਨੌਕਰੀਆਂ, ਘਰਾਂ ਅਤੇ ਖੁਸ਼ਹਾਲੀ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ - ਜਦੋਂ ਤੋਂ ਫੈਡਰਲ ਸਰਕਾਰ ਨੇ 2009 ਵਿੱਚ ਕਈ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੇ ਸਨ ਜਿਸ ਨੇ ਭਾਰਤੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਲਈ ਵਧੇਰੇ ਵਿਆਪਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਮੌਕੇ ਉਪਲਬਧ ਕਰਾਏ ਸਨ - ਅੰਤਿਮ ਇਨਾਮ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਮੌਕਾ ਹੈ: ਕੈਨੇਡੀਅਨ ਨਾਗਰਿਕਤਾ।
ਪਰ ਕਈਆਂ ਲਈ, ਸੁਪਨਾ ਅਸਲੀਅਤ ਨਾਲ ਮੇਲ ਨਹੀਂ ਖਾਂਦਾ।
ਕੁਝ ਘੰਟਿਆਂ ਦੀ ਦੂਰੀ ਤੇ ਪੱਛਮ ਵੱਲ, ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਮੋਗਾ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਵਿਚ, ਜੋ ਕਣਕ ਅਤੇ ਚਾਵਲ ਝੋਨੇ ਦੇ ਵਿਸ਼ਾਲ ਖੇਤਾਂ ਲਈ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗਿੱਲ ਬਿਨਾਂ ਰੋਏ ਆਪਣੇ ਬੇਟੇ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਬਾਰੇ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਤਿੰਨ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ, ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਆਪਣਾ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਵੀਜ਼ਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਵੇਲੇ ਸ੍ਰੀ ਸਿੰਘ ਵਾਂਗ ਹੀ ਇੱਕ ਨਿਮਰ ਪੇਂਡੂ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਸਥਾਨਕ ਜਨਤਕ ਸਿੱਖਿਆ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਆਉਂਦਿਆਂ ਹੋਇਆਂ ਖੁਸ਼ੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਪਰ ਇਸ ਪਿਛਲੇ ਅਪ੍ਰੈਲ ਵਿਚ, 20 ਸਾਲਾ ਨੌਜਵਾਨ, ਜੋ Brampton ਵਿਚ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਨੇੜਲੇ Centennial College ਵਿਚ ਹੋਟਲ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਨੇ ਰੇਲ ਗੱਡੀ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਛਾਲ ਮਾਰ ਦਿੱਤੀ।
“ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਇਸ ਬਾਰੇ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਹੀਆਂ ਕਿ ਉਹ ਕਿਉਂ ਮਰ ਗਿਆ। ਕੁਝ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸਨੇ ਨਸ਼ੀਲੇ ਪਦਾਰਥ ਲੈਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਹੋਣ, ਕੁਝ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਕਿਸੇ ਗਿਰੋਹ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਿਆ ਹੋਵੇ। ਪਰ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਬੇਟੇ ਨੂੰ ਜਾਣਦਾ ਹਾਂ। ਇਹ ਗੰਭੀਰ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇਗਾ। ਮੈਨੂੰ ਸ਼ੱਕ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਦਾ ਪੈਸਿਆਂ ਨਾਲ ਕੋਈ ਲੈਣਾ-ਦੇਣਾ ਸੀ,” ਸ੍ਰੀ ਗਿੱਲ ਨੇ ਕਿਹਾ।
ਦੁਖੀ ਪਿਤਾ ਨੇ ਜਵਾਬ ਲੱਭਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਹੈ ਪਰ ਜਵਾਬ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਕੈਨੇਡਾ ਜਾਣ ਲਈ ਉਸ ਕੋਲ ਸਰੋਤ ਨਹੀਂ ਹਨ। ਉਸ ਦੇ ਬੇਟੇ ਦੀ ਮੌਤ ਇਸ ਗੰਭੀਰ ਹਕੀਕਤ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਇੱਥੇ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨਾਲ ਕੀ ਵਾਪਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਕੁਝ ਸਹਾਇਤਾਵਾਂ ਲੈ ਕੇ ਪਹੁੰਚਦੇ ਹਨ, ਇਹ ਪਤਾ ਲਗਾਓ ਕਿ ਚੰਗੀ ਤਨਖਾਹ ਵਾਲਾ ਕੰਮ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਾ, ਭਾਸ਼ਾ ਦੇ ਹੁਨਰਾਂ ਕਰਕੇ ਪੜ੍ਹਾਈ ਵਿੱਚ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰਨਾ, ਅਤੇ ਘਟੀਆ ਮਕਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਤੰਗ ਹੋ ਕੇ ਰਹਿਣਾ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਸਭ ਉਹ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਕੁਝ ਆਪਣੀ ਸਿੱਖਿਆ ਰਾਹੀਂ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਆਖਰਕਾਰ ਇੱਥੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀਆਂ ਸਥਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਹੋਰਨਾਂ ਲਈ, ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਵਾਂਗ, ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਅਟੱਲ ਹਨ।
Sheridan College - Brampton, Ontario ਦਾ ਇੱਕ ਜਨਤਕ ਕਾਲਜ, ਜੋ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੈ, ਇਸਦਾ ਹਵਾਲਾ ਪੰਜਾਬੀ ਹਿੱਪ-ਹੌਪ ਵਿੱਚ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ - 2018 ਵਿੱਚ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਲਈ ਆਪਣੀ ਜੁਝਾਰੂ ਵਿਕਾਸ ਰਣਨੀਤੀ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਖਿੱਚ ਲਿਆ ਜਦੋਂ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਅਤੇ ਕਮਿਊਨਿਟੀ ਐਡਵੋਕੇਟਾਂ ਨੇ ਇਹਨਾਂ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਸਮਰਥਨ ਦੇਣ ਲਈ ਸਮਾਜਿਕ ਬੁਨਿਆਦੀ ਢਾਂਚੇ ਦੀ ਘਾਟ ਬਾਰੇ ਚਿੰਤਾ ਜ਼ਾਹਰ ਕੀਤੀ। ਇੱਕ ਸਥਾਨਕ ਅੰਤਿਮ-ਸੰਸਕਾਰ ਘਰ ਨੇ ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਜੋ ਕੁਝ ਦੇਖਿਆ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਸੰਕਟ ਕਿਹਾ ਹੈ: ਇਹ ਹਰ ਮਹੀਨੇ ਚਾਰ ਤੋਂ ਪੰਜ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦੀਆਂ ਮੌਤਾਂ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਦਾ ਹੈ – ਇਹ ਸ਼ੱਕ ਸੀ ਕਿ ਲਗਭਗ ਸਾਰੇ ਖੁਦਕੁਸ਼ੀ ਜਾਂ ਓਵਰਡੋਜ਼ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਸਨ। ਪੱਛਮੀ ਕੈਨੇਡਾ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪੋਸਟ-ਸੈਕੰਡਰੀ ਸੰਸਥਾ ਵਿੱਚ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਬਾਰੇ ਕੀਤੇ ਗਏ ਇੱਕ ਵੱਡੇ ਅਧਿਐਨ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਫੈਕਲਟੀ ਮੈਂਬਰ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਮਕਾਨ ਮਾਲਕ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ “ਮੂਲ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਇਸ ਆਧਾਰ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਜ਼ੋਖਮ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਕਿ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਕੀਮਤ ਲਈ ਲੈਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ।”
ਕੈਨੇਡਾ ਵਿੱਚ ਪੋਸਟਸੈਕੰਡਰੀ ਸਿੱਖਿਆ ਲਈ ਸਰਕਾਰੀ ਸਹਾਇਤਾ ਇੱਕ ਦਹਾਕੇ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਰੁਕੀ ਹੋਈ ਹੈ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਕਾਲਜਾਂ ਅਤੇ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀਆਂ ਨੇ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦੀ ਭਰਤੀ ਕਰਕੇ ਫਰਕ ਬਣਾਇਆ ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਅਕਸਰ ਟਿਊਸ਼ਨ ਲਈ ਚਾਰਜ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਘਰੇਲੂ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨਾਲੋਂ ਚਾਰ ਗੁਣਾ ਵੱਧ ਹੈ। ਹਾਇਰ ਐਜੂਕੇਸ਼ਨ ਸਟਰੈਟਜੀ ਐਸੋਸੀਏਟਸ (Higher Education Strategy Associates) ਦੀ ਇੱਕ ਰਿਪੋਰਟ ਅਨੁਸਾਰ 2007 ਦੇ ਸਕੂਲੀ ਸਾਲ ਤੋਂ 2018 ਤੱਕ, ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦਾ ਮਾਲੀਆ $1.5 ਬਿਲੀਅਨ ਤੋਂ ਵਧ ਕੇ $6.9 ਬਿਲੀਅਨ ਹੋ ਗਿਆ। ਫੈਡਰਲ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਅੰਕੜਿਆਂ ਅਨੁਸਾਰ ਕੁਝ ਵਿਦਿਅਕ ਅਦਾਰਿਆਂ ਨੇ 2013 ਤੋਂ 2020 ਤੱਕ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦੇ ਆਪਣੇ ਹਿੱਸੇ ਵਿੱਚ 40 ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਤੋਂ ਵੱਧ ਦਾ ਵਾਧਾ ਕੀਤਾ।
ਭਾਰਤ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ ‘ਤੇ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਸਰੋਤ ਦੇਸ਼ ਬਣ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਮੁਕਾਬਲਤਨ ਉੱਚ-ਪੱਧਰੀ ਮੁਹਾਰਤ ਵਾਲੇ ਮੱਧ-ਵਰਗ ਦੀ ਆਬਾਦੀ ਦਾ ਘਰ ਹੈ।
ਭਾਰਤੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਕੈਨੇਡਾ ਲਿਆਉਣਾ ਦੋ ਮਹਾਂਦੀਪਾਂ ਵਿੱਚ ਫੈਲਿਆ ਇੱਕ ਲਾਹੇਵੰਦ ਕਾਰੋਬਾਰ ਬਣ ਗਿਆ ਹੈ। ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ, ਭਾਸ਼ਾ ਦੇ ਸਕੂਲ, ਭਰਤੀ ਕਰਨ ਵਾਲੇ, ਇਮੀਗ੍ਰੇਸ਼ਨ ਸਲਾਹਕਾਰ ਅਤੇ ਕਰਜ਼ਦਾਤਾ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਨੇ ਸਟੱਡੀ-ਐਬਰੌਡ ਦੀ ਸਨਕ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਲਾਭ ਉਠਾਇਆ ਹੈ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਕੈਨੇਡਾ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਪੋਸਟ-ਸੈਕੰਡਰੀ ਸੰਸਥਾਵਾਂ, ਮਕਾਨ ਮਾਲਕ, ਇਮੀਗ੍ਰੇਸ਼ਨ ਸਲਾਹਕਾਰ ਅਤੇ ਰੁਜ਼ਗਾਰਦਾਤਾ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਵਧ ਰਹੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਤੋਂ ਲਾਭ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਪਰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦੀ ਸਥਿਤੀ - ਵਸਨੀਕ, ਪਰ ਪ੍ਰਵਾਸੀਆਂ ਦੀ ਨਹੀਂ; ਕਾਮੇ, ਪਰ ਹਫਤੇ ਵਿੱਚ ਕੇਵਲ 20 ਘੰਟਿਆਂ ਤੱਕ ਰੁਜ਼ਗਾਰ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ; ਕਿਰਾਏਦਾਰ, ਪਰ ਅਕਸਰ ਲੀਜ਼ਧਾਰਕ ਨਹੀਂ - ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਅਜਿਹੀਆਂ ਖਾਮੀਆਂ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਵਕਾਲਤ ਗਰੁੱਪਾਂ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ।
“ਹਰ ਕਿਸੇ ਕੋਲ ਇਸ ਸੈੱਟਅੱਪ ਦਾ ਥੋੜ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਹਿੱਸਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। Peel ਖੇਤਰ ਦੇ ਗੈਰ-ਲਾਭਕਾਰੀ Indus Community Services ਦੇ ਕਾਰਜਕਾਰੀ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਗੁਰਪ੍ਰੀਤ ਮਲਹੋਤਰਾ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਇਹ ਹਿੱਸਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਕੇ, ਹਰ ਕੋਈ ਪੂਰੀ ਅਸਲੀਅਤ ਤੋਂ ਅਣਜਾਣ ਹੈ।
ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਉਸਦਾ ਗਰੁੱਪ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ, Brampton ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ - Brampton ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਸ਼ਹਿਰ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਲਗਭਗ ਅੱਧੀ ਆਬਾਦੀ ਦੱਖਣੀ ਏਸ਼ੀਆਈ ਮੂਲ ਦੀ ਹੈ - ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉੱਤਰ-ਪੂਰਬ ਵਿੱਚ L6P ਖੇਤਰ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ, ਜੋ ਬੇਸਮੈਂਟ ਕਿਰਾਏ ਦੀ ਸਪਲਾਈ ਅਤੇ ਖੇਤਰ ਦੀਆਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਸੈਕੰਡਰੀ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਤੱਕ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਪਹੁੰਚ ਕਾਰਨ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਲਈ ਇਕ ਆਕਰਸ਼ਣ ਬਣ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਮਹਾਂਮਾਰੀ ਨੇ ਸਪੱਸ਼ਟ ਕੀਤਾ ਕਿ Peel ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਅਤਿਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਲੋਕ ਹਨ।
ਸ਼੍ਰੀਮਾਨ ਮਲਹੋਤਰਾ ਦੀ ਏਜੰਸੀ ਦੁਆਰਾ ਇਸ ਪਤਝੜ ਨੂੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਇੱਕ ਨਿੰਦਣਯੋਗ ਰਿਪੋਰਟ ਵਿੱਚ ਸਪੱਸ਼ਟ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦੀ “ਪੂੰਜੀ ਲਾਭ ਦੀ ਕੀਮਤ ‘ਤੇ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਅਤੇ ਸਰੀਰਕ ਤੰਦਰੁਸਤੀ ਨੂੰ ਅਣਗੌਲਿਆ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।”
ਕੈਨੇਡੀਅਨ ਕੈਂਪਸਾਂ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤ ਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ
ਪਿਛਲੇ ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ, ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੇ ਕੈਨੇਡਾ ਵਿੱਚ ਪੋਸਟਸੈਕੰਡਰੀ ਦਾਖਲਿਆਂ ਦੇ ਵਧਦੇ ਹਿੱਸੇ ਦੀ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧਤਾ ਕੀਤੀ ਹੈ — ਅਤੇ ਭਾਰਤ ਚੋਟੀ ਦਾ ਸਰੋਤ ਦੇਸ਼ ਬਣ ਗਿਆ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਕਾਲਜਾਂ ਵਿੱਚ ਮੂਲ ਦੇਸ਼ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤਤਾ ਕਿਵੇਂ ਟੁੱਟ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਭਾਰਤੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਰਜਿਸਟਰਡ ਹਨ।
ਜਦੋਂ ਸ਼੍ਰੀਮਤੀ ਧਵਨ ਨੇ 25 ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ Grey Matters ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਉਹ ਸਥਾਨ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਭਾਰਤੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਪੜ੍ਹਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ। ਪਰ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਤਰਜੀਹ ਅਮਰੀਕਾ ਵੱਲ ਤਬਦੀਲ ਹੋ ਗਈ, ਫਿਰ ਯੂ.ਕੇ.। ਉਹ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ, “ਹੁਣ ਕੈਨੇਡਾ ਹੀ ਮੁੱਖ ਆਕਰਸ਼ਣ ਹੈ।” ਉਹ ਇਸ ਦਾ ਸਿਹਰਾ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ ‘ਤੇ ਸਟੂਡੈਂਟ ਪਾਰਟਨਰਜ਼ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਨੂੰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ Stephen Harper ਦੀ ਕੰਜ਼ਰਵੇਟਿਵ ਸਰਕਾਰ ਨੇ 2009 ਵਿੱਚ ਭਾਰਤੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਲਈ ਅਰਜ਼ੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਨੂੰ ਸੁਚਾਰੂ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਖਾਸ ਤੌਰ ‘ਤੇ, ਜੋ ਕੁਝ ਦਰਜਨ ਭਾਗ ਲੈਣ ਵਾਲੇ ਕੈਨੇਡੀਅਨ ਕਾਲਜਾਂ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ।
ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਸਾਲ ਵਿੱਚ, ਸਰਕਾਰ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਆਪਣੀ ਸਫਲਤਾ ਦਾ ਜਸ਼ਨ ਮਨਾ ਰਹੀ ਸੀ: ਭਾਰਤੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦੀਆਂ ਅਰਜ਼ੀਆਂ ਲਈ ਮਨਜ਼ੂਰੀ ਦਰ ਦੁੱਗਣੀ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਦਾ ਵਿਸਤਾਰ ਚੀਨੀ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨ ਲਈ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਇੱਥੇ ਚੀਨੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦੀ ਭਾਰੀ ਬਹੁਗਿਣਤੀ ਕੈਨੇਡੀਅਨ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀਆਂ (83 ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ) ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਭਾਰਤੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਕਾਲਜਾਂ (73 ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ) ਵਿੱਚ ਰਜਿਸਟਰਡ ਹਨ। The Globe ਦੁਆਰਾ ਇੰਟਰਵਿਊ ਕੀਤੇ ਗਏ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਅਤੇ ਭਰਤੀ ਕਾਰੋਬਾਰਾਂ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਇਸ ਲਈ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਭਾਰਤੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਸਿੱਖਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਰਹਿਣ ਲਈ ਕੈਨੇਡਾ ਆਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਕਾਲਜ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਵਿੱਚ ਰਜਿਸਟਰ ਕਰਨਾ ਇੱਥੇ ਵਸਣ ਲਈ ਇੱਕ ਸਸਤਾ ਅਤੇ ਤੇਜ਼ ਰਸਤਾ ਪੇਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ (ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਵੀਜ਼ੇ ‘ਤੇ ਕੈਨੇਡਾ ਵਿੱਚ ਉਤਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਹ ਪੋਸਟ ਗ੍ਰੈਜੂਏਟ ਵਰਕ ਪਰਮਿਟ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸਥਾਈ ਰਿਹਾਇਸ਼ ਲਈ ਅਰਜ਼ੀ ਦੇਣ ਲਈ ਜ਼ਰੂਰੀ ਰੁਜ਼ਗਾਰ ਦੇ ਘੰਟਿਆਂ ਨੂੰ ਲੌਗ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ, ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਕੈਨੇਡੀਅਨ ਨਾਗਰਿਕਤਾ)।
ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਵਿਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਭਾਰਤੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਲਈ ਮੰਜ਼ਿਲਾਂ ਬਦਲ ਗਈਆਂ ਹਨ, ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਹ ਸ਼ਹਿਰ ਵੀ ਬਦਲ ਗਏ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਉਹ ਰਵਾਨਾ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ।
ਉੱਤਰੀ ਭਾਰਤ ਦੀ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਪੱਟੀ ਵਿੱਚ ਸਥਾਈ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਵੱਸਿਆ ਹੋਇਆ, ਪਟਿਆਲਾ, ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਦੱਖਣ-ਪੂਰਬ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸ਼ਹਿਰ, ਕਣਕ, ਮੱਕੀ, ਝੋਨੇ ਅਤੇ ਗੰਨੇ ਦੇ ਖੇਤਾਂ ਨਾਲ ਘਿਰਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਇਹ ਇੱਕ ਵਧ ਰਿਹਾ ਉਦਯੋਗਿਕ ਕੇਂਦਰ ਵੀ ਹੈ। ਪਰ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਗੇੜੀ ਲਗਾਉਣਾ ਇਹ ਸੁਝਾਅ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸਦੇ ਵਸਨੀਕਾਂ ਦੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਕਿਤੇ ਹੋਰ ਪਈਆਂ ਹਨ। “ਸਟੱਡੀ ਇਨ ਕੈਨੇਡਾ” (Study in Canada) ਬਿਲਬੋਰਡ ਇਮਾਰਤਾਂ ਦੇ ਉੱਪਰ ਲੱਗੇ ਹੋਏ ਹਨ, “ਸੈਟਲ ਐਬਰੌਡ” (Settle Abroad) ਦੇ ਪੋਸਟਰਾਂ ਨੂੰ ਬਿਜਲੀ ਦੇ ਖੰਭਿਆਂ ਦੇ ਲੰਬੇ ਹਿੱਸੇ ‘ਤੇ ਪਲਾਸਟਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਸਥਾਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰਾਂ IELTS ਲਈ ਤਿਆਰੀ ਕੋਰਸਾਂ ਲਈ ਇਸ਼ਤਿਹਾਰਾਂ ਨਾਲ ਭਰੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਨ, ਕੈਨੇਡਾ ਦੇ ਕਾਲਜਾਂ ਅਤੇ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀਆਂ ਵਿੱਚ ਸਵੀਕ੍ਰਿਤੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਨਿਪੁੰਨਤਾ ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਦੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਚੰਗੇ ਅੰਕ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ।
ਪਹਿਲਾਂ ਅਜਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਭਾਰਤ ਦੇ ਵੱਡੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਤੋਂ ਆਉਂਦੇ ਸਨ, ਅਕਸਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਡਿਗਰੀ ਅਤੇ ਕੁਝ ਦੁਨੀਆਦਾਰੀ ਦਾ ਤਜਰਬਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਹੁਣ, ਉਹ ਛੋਟੀਆਂ ਨਗਰ ਪਾਲਿਕਾਵਾਂ ਅਤੇ ਖੇਤੀ ਵਾਲੇ ਪਿੰਡਾਂ ਤੋਂ ਵੀ ਵੱਧ ਰਹੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਆ ਰਹੇ ਹਨ, ਅਕਸਰ ਹਾਈ ਸਕੂਲ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਪੂਰੀ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੀ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਸਲਾਹਕਾਰ ਅਤੇ The Globe ਦੁਆਰਾ ਇੰਟਰਵਿਊ ਲਏ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਐਡਵੋਕੇਸੀ ਗਰੁੱਪ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ।
ਆਪਣੇ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਲਈ ਸੀਮਤ ਮੌਕੇ ਦੇਖ ਕੇ ਭਾਰਤ ਦੇ ਪੇਂਡੂ ਪਰਿਵਾਰ - ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਪੰਜਾਬ - ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵਿਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਬਿਹਤਰ ਜੀਵਨ ਦੀ ਭਾਲ ਕਰਨ ਲਈ ਜ਼ੋਰ ਦੇ ਰਹੇ ਹਨ; ਸਰਕਾਰੀ ਅੰਕੜਿਆਂ ਅਨੁਸਾਰ 2018 ਵਿੱਚ 1,50,000 ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਵਿਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਰਾਜ ਛੱਡ ਗਏ ਸਨ। Grey Matters ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਕੁਝ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਇੰਨੇ ਗੈਰ-ਤਜਰਬੇਕਾਰ ਹਨ ਕਿ ਕੰਪਨੀ ਇਸ ਬਾਰੇ ਹਿਦਾਇਤਾਂ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕਰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਜਹਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਕਿਵੇਂ ਚੜ੍ਹਨਾ ਹੈ ਜਾਂ ਫਲਾਈਟ ਵਿੱਚ ਵਾਸ਼ਰੂਮ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਿਵੇਂ ਕਰਨੀ ਹੈ।
ਪਟਿਆਲਾ ਤੋਂ, ਇਕ ਚੌੜੀ ਸੜਕ ਝੋਨੇ ਦੇ ਖੇਤਾਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਇਕ ਤੰਗ ਪਗਡੰਡੀ ਹੈ ਜੋ ਪਿੰਡ ਮੰਡੌਰ ਵੱਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਨਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਪਲਿਆ-ਵਧਿਆ ਸੀ।
ਉਸਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੇ ਉਸਨੂੰ 2017 ਵਿੱਚ ਕੈਨੇਡਾ ਭੇਜਿਆ, ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੇ Windsor, Ontario ਵਿੱਚ ਸੇਂ St. Clair College ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਹੋਟਲ ਮੈਨੇਜਮੈਂਟ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲਾ ਲਿਆ। Ontario ਦੇ ਕਾਲਜਾਂ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਏ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਵਾਂਗ, ਉਸਨੇ ਦੂਰੀ ਸਿੱਖਿਆ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਉਹ Brampton ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਇਹ ਸ਼ਹਿਰ ਕੈਨੇਡਾ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਪੰਜਾਬੀ ਪਰਵਾਸੀਆਂ ਦਾ ਗੜ੍ਹ ਹੈ ਅਤੇ ਇੱਥੇ ਆਉਣ ਵਾਲਿਆਂ ਲਈ ਇੱਕ ਘਰੇਲੂ ਨਿੱਘ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ: ਇੱਥੇ ਗੁਰਦੁਆਰਿਆਂ, ਰੈਸਟੋਰੈਂਟਾਂ ਤੱਕ ਆਸਾਨ ਪਹੁੰਚ ਹੈ ਜੋ ਜਾਣੇ-ਪਛਾਣੇ ਭੋਜਨ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਕਰਿਆਨੇ ਵਾਲੇ ਜੋ ਮੈਗੀ, ਭਾਰਤ ਦੇ ਹਰਮਨਪਿਆਰੇ ਇੰਸਟੈਂਟ ਨੂਡਲਜ਼ ਦਾ ਸਟਾਕ ਰੱਖਦੇ ਹਨ। ਅਤੇ ਇਸ ਮੌਕੇ ‘ਤੇ, ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਨੌਜਵਾਨ ਪੰਜਾਬ ਤੋਂ ਕੈਨੇਡਾ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਸੰਭਾਵਨਾਵਾਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹਨ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕੋਈ ਚਚੇਰਾ ਭਰਾ ਜਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜੱਦੀ ਸ਼ਹਿਰ ਤੋਂ ਜਾਣ-ਪਛਾਣ ਵਾਲਾ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਮੌਜੂਦ ਹੈ ਜੋ ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਨੈਵੀਗੇਟ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ।
Brampton ਵਿੱਚ ਹੀ ਪੋਸਟ-ਸੈਕੰਡਰੀ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਵੀ ਬਹੁਤ ਹਨ। Sheridan, Algoma University ਅਤੇ Canadore College - ਸਾਰੇ ਜਨਤਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਫੰਡ ਕੀਤੇ ਗਏ ਹਨ - Brampton ਵਿੱਚ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੈਂਪਸ ਹਨ। ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ 60 ਤੋਂ ਵੱਧ ਪ੍ਰਾਈਵੇਟ ਕਾਲਜ ਵੀ ਹਨ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸਟ੍ਰਿਪ ਮਾਲਾਂ ਅਤੇ ਪਲਾਜ਼ਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਸਥਿਤ ਹਨ। Broadway Consultants, ਪਟਿਆਲਾ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਟੱਡੀ-ਐਬਰੌਡ ਕੰਸਲਟੈਂਸੀ ਵਿੱਚ, 80 ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਵਿਦਿਆਰਥੀ Brampton ਜਾਣ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪ੍ਰਾਈਵੇਟ ਕਾਲਜ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਘੱਟ ਭਾਸ਼ਾ ਦੀ ਮੁਹਾਰਤ ਨਾਲ ਦਾਖਲਾ ਲੈਣਾ ਵਧੇਰੇ ਕਿਫਾਇਤੀ ਅਤੇ ਆਸਾਨ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। Broadway ਦੇ ਕਾਰਜਕਾਰੀ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਬਲਜਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, “ਇਹ ਇਕ ਡਿਗਰੀ ਹੀ ਨਹੀਂ ਜੋ ਉਹ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਬਲਕਿ ਇਹ ਇੱਕ ਬਿਹਤਰ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਅਤੇ ਪੈਸੇ ਦਾ ਰਸਤਾ ਹੈ।”
ਜਿਸ ਦਿਨ ਨਰਿੰਦਰ ਨੇ ਕੈਨੇਡਾ ਲਈ ਆਪਣਾ ਪਿੰਡ ਛੱਡਿਆ, ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਚਮਕਦਾਰ ਕਾਲਾ ਟਕਸੀਡੋ ਪਹਿਨਿਆ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਵਾਲ ਦੁਬਾਰਾ ਕੱਟ ਲਏ। ਉਹ ਯਾਤਰਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਪਹਿਲੇ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ, ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਦੇ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ, ਉਸਦੇ ਕਈ ਚਚੇਰੇ ਭਰਾਵਾਂ ਅਤੇ ਗੁਆਂਢੀਆਂ ਨੇ ਵੀ ਅਜਿਹਾ ਹੀ ਕੀਤਾ।
ਅਗਲੇ ਘਰ ਵਿੱਚ, ਨਰਿੰਦਰ ਦਾ ਚਚੇਰਾ ਭਰਾ ਚਰਣਵੀਰ, Brampton ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਚਚੇਰੇ ਭਰਾਵਾਂ ਨਾਲ ਜੁੜਨ ਲਈ ਉਤਸੁਕ ਹੈ। ਉਹ ਪਟਿਆਲੇ ਦੀ ਇੱਕ ਫੈਕਟਰੀ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਕੇ ਹਰ ਮਹੀਨੇ ਸਿਰਫ਼ $136 ਕਮਾ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਲਾਭ ਤੋਂ। ਉਸਨੇ ਕੰਮ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਹੁਣ ਇੱਕ ਸਥਾਨਕ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਅੰਡਰਗ੍ਰੈਜੁਏਟ ਡਿਗਰੀ ਕਰਨ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਦੀਆਂ ਕਲਾਸਾਂ ਵਿੱਚ ਦਿਨ ਵਿੱਚ ਚਾਰ ਘੰਟੇ ਬਿਤਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਉਮੀਦ ਦੇ ਨਾਲ ਕਿ ਇਹ ਉਸਦੇ ਦਾਖਲੇ ਦੇ ਮੌਕੇ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਪਰ ਉਹ ਨਿਰਪੱਖ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਤਸ਼ਾਹੀ ਜਾਂ ਆਦਰਸ਼ਵਾਦੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ਜਿੰਨਾ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਕੈਨੇਡਾ ਵਿੱਚ ਜੀਵਨ ਬਾਰੇ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਨਰਿੰਦਰ ਦਾ ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਨਾਲ ਸਿੱਧਾ ਵਾਹ ਪਿਆ ਹੈ। “ਇਹ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਕੈਨੇਡਾ ਵਿੱਚ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਸੌਖੀ ਹੈ - ਨਰਿੰਦਰ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਵੀ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ,” ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ। “ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਸੈਟਲ ਹੋਣਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੈ, ਨਾਲ ਹੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬੱਚਤ ਕਰਨ ਅਤੇ ਭਵਿੱਖ ਦੀਆਂ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ‘ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਬਾਰੇ ਸੋਚਣਾ ਪਵੇਗਾ। ਪਰ ਕੀ ਫਰਕ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਚੰਗਾ ਪੈਸਾ ਕਮਾ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਜੋ ਉਹ ਇੱਥੇ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ।
ਚਰਨਵੀਰ ਦੇ ਘਰ ਦੇ ਨਾਲ ਲਗਦੇ ਆਪਣੇ ਘਰ ਵਿਖੇ, ਸਤਨਾਮ ਸਿੰਘ ਅਤੇ ਦਲਜੀਤ ਕੌਰ ਕੁਝ ਪਰਿਵਾਰਕ ਫੋਟੋਆਂ ਦਿਖਾਉਂਦੇ ਹੋਏ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਬੇਟਾ ਨਰਿੰਦਰ, ਚਰਨਵੀਰ ਦਾ ਚਚੇਰਾ ਭਰਾ, 2017 ਵਿੱਚ ਕੈਨੇਡਾ ਲਈ ਰਵਾਨਾ ਹੋਇਆ ਸੀ।PRIYANKA PARASHAR/The Globe and Mail
ਮੰਡੌਰ ਦੇ ਪੂਰਬ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸ਼ਹਿਰ ਪਟਿਆਲਾ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਕੰਪਨੀਆਂ ਦਾ ਗੜ੍ਹ ਹੈ ਜੋ ਭਾਰਤੀਆਂ ਨੂੰ ਇਮੀਗ੍ਰੇਸ਼ਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਹਨ।PRIYANKA PARASHAR/The Globe and Mail
ਮਨਤਾਜਵੀਰ ਸਿੰਘ ਦੇ ਕੈਨੇਡਾ ਵਿੱਚ ਜੀਵਨ ਦੀਆਂ ਉਮੀਦਾਂ ਨੂੰ WhatsApp ਪ੍ਰੋਫਾਈਲ ਤਸਵੀਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਰੰਗਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਜੋ ਵਿਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਰਵਾਨਾ ਹੋਏ ਸਨ। ਕਈਆਂ ਕੋਲ Niagara Falls ਪਿਛੋਕੜ ਵਜੋਂ ਸੀ, ਕਈਆਂ ਨੇ ਨਵੀਆਂ ਖਰੀਦੀਆਂ ਕਾਰਾਂ ਜਾਂ ਵੱਡੇ ਘਰਾਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਪੋਜ਼ ਦਿੱਤੇ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਉਹ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡ Chak Sarai ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਚਲਾ ਗਿਆ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਕਲਪਨਾ ਕੀਤੀ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਬੰਗਲੇ ਵਰਗੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਚਲਾ ਜਾਵੇਗਾ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਨਵੇਂ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਕੁਦਰਤੀ ਸੁੰਦਰਤਾ ਦੀ ਪੜਚੋਲ ਕਰਨ ਲਈ ਵੀਕੈਂਡ ਦਾ ਸਮਾਂ ਉਥੇ ਬਿਤਾਏਗਾ।
ਜਦੋਂ ਉਹ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ Toronto ਦੇ Centennial College ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨ ਲਈ ਪਹੁੰਚਿਆ, ਇੱਕ ਵਿਦਿਅਕ ਅਦਾਰਾ ਜਿੱਥੇ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦੀ ਆਬਾਦੀ ਦਾ ਲਗਭਗ 40 ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਭਾਰਤ ਤੋਂ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਕਿਰਾਏ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ Brampton ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪਰਿਵਾਰਕ ਮੈਂਬਰ ਨਾਲ ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਰਨਡਾਊਨ ਅਪਾਰਟਮੈਂਟ ਵਿੱਚ ਸਾਂਝੇ ਕਮਰੇ ਲਈ $350 ਪ੍ਰਤੀ ਮਹੀਨਾ ਖਰਚ ਸਕਦਾ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸੱਤ ਹੋਰ ਲੋਕ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ। ਉਸ ਨੂੰ ਅਣਮਨੁੱਖੀ ਅਨੁਭਵ ਮਿਲਿਆ। ਕੀੜੇ-ਮਕੌੜਿਆਂ ਨੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲੀ ਥਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਪਾਣੀ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਨੋਟਿਸ ਦੇ ਕੱਟ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਮੰਦੀ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਬਾਰੇ ਮਕਾਨ ਮਾਲਕ ਨੂੰ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਸ਼ਿਕਾਇਤਾਂ ਨੂੰ ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਹੀ ਹੱਲ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।
ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕਿਰਾਏ, ਸੂਚੀਆਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਬਣਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਕੈਨੇਡੀਅਨ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਵਿੱਚ ਸਥਾਨਕ ਔਨਲਾਈਨ ਕਲਾਸੀਫਾਈਡਾਂ ‘ਤੇ ਹਾਵੀ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਸਟੱਡੀ ਪਰਮਿਟਾਂ ‘ਤੇ ਭਾਰਤੀ ਵਸੇ ਹੋਏ ਹਨ। Brampton ਵਿੱਚ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਮਕਸਦ ਨਾਲ ਬਣਾਏ ਗਏ ਕਿਰਾਏ ਦੇ ਘਰਾਂ ਦੀ ਵੱਡੀ ਘਾਟ ਹੈ, ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਆਬਾਦੀ ਵਿੱਚ ਵਾਧੇ ਨੇ ਇੱਕ ਮੁਨਾਫ਼ਾ ਭਰਪੂਰ ਪਰ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਲੁਕਵੀਂ ਆਰਥਿਕਤਾ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀ ਹੈ।
2019 ਵਿੱਚ, Brampton ਨੇ ਗੈਰ-ਕਾਨੂੰਨੀ ਸੈਕੰਡਰੀ ਯੂਨਿਟਾਂ ਬਾਰੇ ਲਗਭਗ 1,600 ਸ਼ਿਕਾਇਤਾਂ ਦਰਜ ਕੀਤੀਆਂ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤੀਆਂ ਬੇਸਮੈਂਟਾਂ ਵਿੱਚ ਹਨ। ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਫਾਇਰ ਇੰਸਪੈਕਟਰਾਂ ਨੂੰ ਭੀੜ-ਭੜੱਕੇ ਵਾਲੇ ਕਮਰਿਆਂ ਵਾਲੇ ਘਰਾਂ ਵਿੱਚ ਬੁਲਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਰਸੋਈ ਦੇ ਫਰਸ਼ ਸਮੇਤ ਹਰ ਸੰਭਵ ਸਤ੍ਹਾ ‘ਤੇ ਗੱਦੇ ਪਾਏ ਗਏ ਹਨ। Brampton ਸਿਟੀ ਕਾਉਂਸਿਲ ਵਿੱਚ ਇਹ ਇੱਕ ਸਦੀਵੀ ਮੁੱਦਾ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਕੋਈ ਆਸਾਨ ਹੱਲ ਨਹੀਂ ਹੈ।
ਕੈਂਪਸ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣਾ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਭਾਰਤੀ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਲਈ ਸੋਚਿਆ ਵੀ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ Globe and Mail ਨੇ ਗੱਲ ਕੀਤੀ - ਇੱਕ ਠਾਠ ਜੋ ਸਿਰਫ਼ ਘਰੇਲੂ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਹੀ ਖਰੀਦ ਸਕਦੇ ਸਨ। Brampton ਵਿੱਚ, Sheridan ਕੋਲ ਕੈਂਪਸ ਵਿੱਚ ਸੀਮਤ ਰਿਹਾਇਸ਼ ਹੈ ਜਿਸ ਦੀ ਕੀਮਤ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਾਲੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਜਗ੍ਹਾ ਲਈ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਨ ਨਾਲੋਂ ਦੁੱਗਣੀ ਤੋਂ ਵੱਧ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਆਪਣੀ ਵੈੱਬਸਾਈਟ ‘ਤੇ, ਕਾਲਜ ਇੱਕ ਪੋਰਟਲ ਨਾਲ ਲਿੰਕ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਜਾਂਚ ਕੀਤੇ ਕਿਰਾਏ ਦੀ ਸੂਚੀ ਦਿੰਦਾ ਹੈ - ਉਮੀਦ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਆਨਲਾਈਨ ਵਰਗੀਕ੍ਰਿਤ ਜਾਂ ਕਮਿਊਨਿਟੀ ਬੁਲੇਟਿਨ ਬੋਰਡਾਂ ਵਿੱਚ ਇਸ਼ਤਿਹਾਰ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਸਸਤੇ ਪਰ ਵਧੇਰੇ ਭੀੜ-ਭੜੱਕੇ ਵਾਲੀ ਅਤੇ ਅਸੁਰੱਖਿਅਤ ਰਿਹਾਇਸ਼ ਨਾਲੋਂ ਇਹਨਾਂ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਵਿਕਲਪਾਂ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰਨਗੇ। ਪਰ ਡਾਟਾਬੇਸ ਵਿੱਚ ਸੂਚੀਬੱਧ ਸਿਰਫ਼ ਕੁਝ ਦਰਜਨ ਵਿਕਲਪਾਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਇਹ ਇਸ ਮੁੱਦੇ ਨੂੰ ਹੱਲ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਇਸੇ ਲਈ Sheridan, ਜਿਸ ਦੀ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਆਬਾਦੀ 2015 ਤੋਂ 2017 ਤੱਕ 34 ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਵਧ ਗਈ ਸੀ, ਨੇ 2018 ਵਿੱਚ ਵਿਕਾਸ ‘ਤੇ ਰੋਕ ਲਗਾਈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵੱਲੋਂ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤੇ ਗਏ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਸੀਮਤ ਹੋ ਗਈ।
Sheridan College ਦੀ ਪ੍ਰਧਾਨ Janet Morrison ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ, “ਅਸੀਂ Brampton ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਕੈਂਪਸ ਵਿੱਚ ਇਸ ਕਮੀ ‘ਤੇ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦਰਿਤ ਕੀਤਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਅਸੀਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਭਾਈਚਾਰਿਆਂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਭਾਈਵਾਲਾਂ ਦੀ ਅਸੀਂ ਕਦਰ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਉਹ ਸਮਾਜਿਕ ਬੁਨਿਆਦੀ ਢਾਂਚੇ ਬਾਰੇ ਚਿੰਤਾਵਾਂ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਹਰ ਸਮੈਸਟਰ ਵਿਚ, ਮੰਤਾਜਵੀਰ ਹਰ ਥਾਂ ਪੈਸੇ ਉਧਾਰ ਲੈ ਕੇ ਆਪਣੀ ਕਾਲਜ ਫੀਸ ਅਦਾ ਕਰਨ ਲਈ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਮਾਪਿਆਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਖੇਤ ਨੂੰ ਗਿਰਵੀ ਰੱਖਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੇ ਗਏ ਕਰਜ਼ੇ ਤੋਂ $3,000, Vancouver ਵਿਚ ਇਕ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਤੋਂ $2,000, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਕ੍ਰੈਡਿਟ ਕਾਰਡ ਤੋਂ ਉਹ $1,000 ਲਵੇਗਾ। ਜੇ ਹੋਰ ਕਰਜ਼ ਦੀ ਹੋਵੇਗੀ, ਤਾਂ ਕਈ ਵਾਰ ਉਹ ਆਪਣੇ ਮਾਪਿਆਂ ਤੋਂ ਹੋਰ ਮੰਗੇਗਾ।
ਮਨਤਾਜਵੀਰ ਸਿੰਘ ਲਈ, ਸੈਂਟੇਨੀਅਲ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਫੀਸਾਂ ਦਾ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਬਰੈਮਪਟਨ ਵਿੱਚ ਸਫਲਤਾ ਦੀ ਦਿੱਖ ਨੂੰ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣਾ ਉਸਦੀ ਮਾਨਸਿਕ ਸਿਹਤ ਲਈ ਭਾਰੀ ਕੀਮਤ ਸੀ।Baljit Singh/The Globe and Mail
ਉਸ ਨੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਉਸ ਭਰਮ ਨੂੰ ਬਣਾਈ ਰੱਖਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ ਜੋ ਉਹ ਵਧ-ਫੁੱਲ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਬਿਲਕੁਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਵਾਂਗ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ WhatsApp ਅਵਤਾਰਾਂ ਨੂੰ ਉਸਨੇ ਭਾਰਤ ਛੱਡਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦੇਖਿਆ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਪਹਿਲੇ ਦੋ ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਆਪਣੇ ਲਈ ਕਿਸੇ ਨਵੀਂ ਚੀਜ਼ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਡਾਲਰ ਖਰਚ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਫਿਰ, ਆਪਣੀ ਪਹਿਲੀ ਯਾਤਰਾ ਤੋਂ ਠੀਕ ਪਹਿਲਾਂ, ਉਸਨੇ ਇੱਕ Reebok ਟਰੈਕ ਸੂਟ ਅਤੇ Adidas ਸਨੀਕਰਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਜੋੜੀ ਖਰੀਦੀ। ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਉਣੀ ਪਵੇਗੀ।
ਜਦੋਂ ਉਹ ਕੈਨੇਡਾ ਵਿੱਚ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਇਕੱਲਾਪਣ ਸਤਾਅ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਕਈ ਵਾਰ ਇੰਜ ਲੱਗਦਾ ਸੀ ਕਿ ਕੋਈ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਆਪਣੇ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਬੱਸ ਵਿਚ ਘੁੱਟ ਕੇ ਜੱਫੀ ਪਾ ਰਹੇ ਸਨ ਜਾਂ ਕੋਈ ਪਰਿਵਾਰ ਕਿਸੇ ਮਾਲ ਵਿਚ ਇਕੱਠਿਆਂ ਘੁੰਮ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਸ਼੍ਰੀਮਾਨ ਸਿੰਘ ਉਦਾਸੀਨ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ ਸੀ - ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਨੇੜੇ ਹੋਣ ਦੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਹੁਣ ਤੱਕ ਦੂਰ ਜਾਪਦੀਆਂ ਸਨ।
ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, “ਕਈ ਵਾਰ ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਸਰੀਰਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਜੀ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਪਰ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਮਰ ਗਿਆ ਹਾਂ।
ਉਹ ਦੋ ਵਾਰ ਇੱਕ ਸਲਾਹਕਾਰ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਗਿਆ ਜਿਸ ਦੀਆਂ ਸੇਵਾਵਾਂ Centennial College ਰਾਹੀਂ ਉਪਲਬਧ ਸਨ, ਪਰ ਸਲਾਹਕਾਰ ਗੋਰਾ ਸੀ ਅਤੇ ਸਿਰਫ਼ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਬੋਲਦਾ ਸੀ। ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਿੱਜੀ ਬੀਮਾ ਕੰਪਨੀ ਰਾਹੀਂ ਇੱਕ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਸਹਾਇਤਾ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਹੈ ਜੋ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ 100 ਤੋਂ ਵੱਧ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਮਾਨਸਿਕ ਸਿਹਤ ਸਲਾਹ-ਮਸ਼ਵਰਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਪਲਬਧ ਨਹੀਂ ਹੈ।
“ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਇਕੱਲੇ ਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਦਿਮਾਗ ਤੋਂ ਨਹੀਂ, ਬਲਕਿ ਦਿਲ ਤੋਂ ਬੋਲਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਠੀਕ ਹੈ?” ਮੰਤਾਜਵੀਰ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ।” ਜੇ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਪੰਜਾਬੀ ਵਿੱਚ ਗੱਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਦਿਲੋਂ ਗੱਲ ਕਰਾਂਗਾ।”
ਹਰਜੋਤ ਸਰਵਰਾ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਕੌਰ ਅਤੇ ਬੇਟੀ ਮੇਹਰੀਨ ਕੌਰ ਨਾਲ ਬਰੈਮਪਟਨ ਵਿਚ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤ ਦੇ ਘਰ ਦੇ ਬਾਹਰ ਖੜ੍ਹਾ ਹੈ।BALJIT SINGH/The Globe and Mail
ਜਦੋਂ ਹਰਜੋਤ ਸਰਵਰਾ, ESS Global ਦੇ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਦਫ਼ਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਗਿਆ, ਤਾਂ ਇੱਕ ਭਰਤੀ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਨੇ ਉਸਦੇ ਰੈਜ਼ਿਊਮੇ ‘ਤੇ ਨਜ਼ਰ ਮਾਰੀ ਅਤੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੇ ਛੇ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਸਿੱਖਿਆ ਪੂਰੀ ਕਰ ਲਈ ਸੀ, ਇਸਲਈ ਦਾਖਲਾ ਲੈਣਾ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਸਾਬਤ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ - ਉਹ ਸਟੂਡੈਂਟ ਪਾਰਟਨਰਜ਼ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਲਈ ਯੋਗਤਾ ਪੂਰੀ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗਾ ਜਿਸ ‘ਤੇ ਇੰਨੇ ਸਾਰੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਦਾਖਲ ਹੋਏ ਸਨ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਪੈਸੇ ਅਗਾਊਂ ਅਦਾ ਕਰਨੇ ਪੈਣਗੇ।
ਭਰਤੀ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਜੇ ਉਹ ਕੈਨੇਡਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਉਸਨੂੰ B.C. ਦੇ ਇੱਕ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਸੇਲਜ਼ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲਾ ਦਿਵਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਮਾਇਨੇ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦਾ ਕਿ ਸ੍ਰੀ ਸਰਵਰਾ ਦਾ ਪਿਛੋਕੜ ਮਕੈਨੀਕਲ ਇੰਜਨੀਅਰਿੰਗ ਵਿੱਚ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹ ਇੱਕ AutoCAD ਡਰਾਫਟਰ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਸੀ।
ESS Global ਨੇ ਉਸਤੋਂ ਵਿਦਿਅਕ ਅਦਾਰੇ ਤੋਂ ਦਾਖਲੇ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ $500 ਵਸੂਲ ਕੀਤੇ ਅਤੇ ਫਿਰ ਉਸਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਉੱਥੇ ਆਪਣੇ ਪਹਿਲੇ ਸਾਲ ਲਈ ਹੋਰ $25,000 ਦਾ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ, ਅਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਤਿੰਨ ਮਹੀਨਿਆਂ ਦੇ ਰਹਿਣ-ਸਹਿਣ ਦੇ ਖਰਚੇ ਵੀ। ਉਸਨੇ ਖੋਜ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਗਣਨਾ ਕੀਤੀ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਾਗਤਾਂ ਦੀ ਕੁੱਲ ਕੀਮਤ ਲਗਭਗ $17,000 ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਹੋਰ ਖ਼ਰਚੇ ਕਿਸ ਲਈ ਹਨ।
“ਇਹ ਪੈਕੇਜ ਹੈ - ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਨੂੰ ਲੈਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ ਜਾਂ ਇਸ ਨੂੰ ਛੱਡਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ?” ਭਰਤੀ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ। ਸ੍ਰੀ ਸਰਵਰਾ ਨੇ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਵਕੀਲ ਤੋਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਵਿਦਿਅਕ ਅਦਾਰੇ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲਾ ਲੈਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਨ ਲਈ $1,700 ਖਰਚ ਕੀਤੇ, ਪਰ ਅਰਜ਼ੀ ਨੂੰ ਰੱਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਸਹੀ ਕਾਗਜ਼ੀ ਕਾਰਵਾਈ ਪ੍ਰਦਾਨ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ।
ਭਰਤੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੀ ਹੱਦ ਹੋਰ ਵੀ ਹੱਦ ਪਾਰ ਕਰ ਗਈ ਜਦੋਂ ਇਕ ਹੋਰ ਏਜੰਟ - ਜਿਸ ਨੂੰ ਸ੍ਰੀ ਸਰਵਰਾ ਇਕ ਨਿੱਜੀ ਕਰੀਅਰ ਕਾਲਜ CDI College ਦੁਆਰਾ ਨੌਕਰੀ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਭਰਤੀ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਉਪ-ਠੇਕੇਦਾਰ ਸਮਝਦੇ ਸਨ - ਨੇ ਉਸ ਤੋਂ $1,700 ਲੈ ਕੇ Montreal ਦੇ ਕਰੀਅਰ ਕਾਲਜ ਦੇ ਕੈਂਪਸ ਵਿਚ ਦਾਖਲ ਕਰਵਾਇਆ।
ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਭਾਈਵਾਲਾਂ ਸਮੇਤ, ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਵਪਾਰ ਜਿਸਦਾ ਆਕਾਰ ਭਾਰਤ ਜਿੰਨਾ ਵੱਡਾ ਹੈ, ਭਰਤੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵਿੱਚ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਨੂੰ ਹੱਲ ਕਰਨਾ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੈ। ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਸਥਿਤ ਇਕ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਅਖਬਾਰ The Tribune ਅਨੁਸਾਰ ਇਕੱਲੇ ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਲਗਭਗ 5,000 ਤੋਂ 6,000 IELTS ਕੇਂਦਰ ਹਨ ਜੋ ਮਿਆਰੀਕ੍ਰਿਤ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਟੈਸਟ ਲੈਣ ਵਾਲੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਲਈ ਕੋਚਿੰਗ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ। 2018 ਵਿੱਚ, Niagara College ਨੇ ਸੈਂਕੜੇ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਮੁੜ ਪਰਖਿਆ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ‘ਤੇ ਆਪਣੇ ਭਾਸ਼ਾ ਦਾਖਲੇ ਦੇ ਟੈਸਟਾਂ ‘ਤੇ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ IELTS ਸਕੋਰ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨ ਦਾ ਸ਼ੱਕ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਅਜਿਹੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਮਾੜੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਹੁਨਰਾਂ ਕਾਰਨ ਕਲਾਸ ਵਿੱਚ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ।
IELTS (ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਭਾਸ਼ਾ ਟੈਸਟਿੰਗ ਸਿਸਟਮ) ਕੋਚਿੰਗ ਲਈ ਪਟਿਆਲਾ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸੜਕ ‘ਤੇ ਇਸ਼ਤਿਹਾਰ।PRIYANKA PARASHAR/The Globe and Mail
ਇਮੀਗ੍ਰੇਸ਼ਨ, ਸਿਟੀਜ਼ਨਸ਼ਿਪ ਐਂਡ ਰਿਫਿਊਜੀਜ਼ ਕੈਨੇਡਾ ਦੀ ਬੁਲਾਰੇ Julie Lafortune ਨੇ 2019 ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਇਸ ਨੇ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਇਸ਼ਤਿਹਾਰ ਮੁਹਿੰਮ ਲਈ ਭੁਗਤਾਨ ਕੀਤਾ ਸੀ ਜੋ ਸੰਭਾਵਿਤ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਇਮੀਗ੍ਰੇਸ਼ਨ ਏਜੰਟਾਂ ਜਾਂ ਭਰਤੀ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ਾਂ ਬਾਰੇ ਜਾਗਰੂਕ ਕਰਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਨਿਰਾਸ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅਰਜ਼ੀ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣ ਤੋਂ ਰੱਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।
ਸ਼੍ਰੀ ਸਰਵਰਾ ਨੂੰ ਆਖਰਕਾਰ ਵੈੱਬ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕਰਨ ਲਈ CDI ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲਾ ਮਿਲ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੇ ਇਸਦਾ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਨ ਲਈ $20,000 ਦਾ ਕਰਜ਼ਾ ਲਿਆ। ਢਾਈ ਸਾਲ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਮਾਪਿਆਂ ਨੂੰ ਬਕਾਇਦਾ ਆਪਣੇ ਖਰਚਿਆਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਉਸ ਨੂੰ ਹੋਰ ਕੈਸ਼ ਭੇਜਣ ਲਈ ਕਿਹਾ।
ਉਸ ਨੂੰ ਜਲਦੀ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਕਿ ਕਰੀਅਰ ਕਾਲਜ ਦੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਜਨਤਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਫੰਡ ਪ੍ਰਾਪਤ ਪੋਸਟ-ਸੈਕੰਡਰੀ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਨਾਲੋਂ ਬਿਲਕੁਲ ਵੱਖਰਾ ਹੈ। ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮਾਂ ਵਿੱਚ ਕੇਵਲ ਵੀਕੈਂਡ ‘ਤੇ ਕਲਾਸਾਂ ਸਨ, ਜਿਸ ਨੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਹਫਤੇ ਦੌਰਾਨ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਮੁਕਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਕਲਾਸ ਵਿਚ ਆਪਣੇ ਪਹਿਲੇ ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਵਿਚ, ਉਹ ਇਹ ਦੇਖ ਕੇ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਗਿਆ ਕਿ ਲਗਭਗ ਹਰ ਦੂਜਾ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਭਾਰਤੀ ਸੀ। ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਅੱਲ੍ਹੜ ਉਮਰ ਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਕੋਰਸ ਦੀਆਂ ਮੁੱਢਲੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਲਈ ਬਿਲਕੁਲ ਵੀ ਤਿਆਰ ਨਹੀਂ ਜਾਪਦੇ ਸਨ। “ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਕਿ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਕੀ ਕਹਿੰਦੇ ਸਨ? ਭਰਾ, ਮੇਰੀ ਫਾਈਲ ਸੇਵ ਕਰੋ। ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਕਿ ਫਾਈਲ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਸੇਵ ਕਰਨਾ ਹੈ,” ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ।
ਪਿਛਲੇ ਦਸੰਬਰ ਵਿੱਚ, Quebec ਸਰਕਾਰ ਨੇ 10 ਨਿੱਜੀ ਕਾਲਜਾਂ ਨੂੰ ਕੈਨੇਡਾ ਦਾ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਵੀਜ਼ਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਲੋੜੀਂਦਾ ਸਰਟੀਫਿਕੇਟ ਜਾਰੀ ਕਰਨ ਤੋਂ ਅਸਥਾਈ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਰੋਕ ਲਗਾ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ਜਦੋਂ ਕਿ ਇਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦਾਖਲੇ ਦੇ ਅਭਿਆਸਾਂ ਅਤੇ ਕਾਰਜਾਂ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਇਸ ਨਾਲ ਭਾਰਤ ਦੇ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਲਈ ਹਫੜਾ-ਦਫੜੀ ਮਚ ਗਈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਅਰਜ਼ੀਆਂ ਅਤੇ ਸਵੀਕ੍ਰਿਤੀਆਂ, ਮੁਅੱਤਲੀ ਹਟਾਏ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ ਕਈ ਮਹੀਨਿਆਂ ਤੋਂ ਅੜਿੱਕੇ ਵਿੱਚ ਸਨ।
Indus Community Services ਦੇ ਕਾਰਜਕਾਰੀ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਗੁਰਪ੍ਰੀਤ ਮਲਹੋਤਰਾ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਹੈ ਕਿ ਕੈਨੇਡਾ ਦੇ ਨਿੱਜੀ ਕਾਲਜ ਸਿੱਖਿਆ ਦੀ ਬਜਾਏ ਇਮੀਗ੍ਰੇਸ਼ਨ ਦਾ ਕਾਰੋਬਾਰ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ।
“ਕਾਲਜਾਂ ਨੂੰ ਆਸਾਨ ਪੈਸਾ ਮਿਲ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਕੈਨੇਡਾ ਜਾਣ ਦਾ ਇੱਕ ਆਸਾਨ ਤਰੀਕਾ ਮਿਲ ਰਿਹਾ ਹੈ।”
ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਵਿੱਚ ਵਾਧੇ
ਦਾ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ ਓਨਟਾਰੀਓ ਕਾਲਜ
2013 - 2020
ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ
ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ
ਦਾ ਅਨੁਪਾਤ
ਤਬਦੀਲੀ
(ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਅੰਕ)
2013
2020
0
20
40
60
80
100%
Canadore
+48
+42
Northern
+40
Centennial
Seneca
+39
+38
St. Lawrence
Cambrian
+37
+34
Sault
+33
Conestoga
St. Clair
+32
Georgian
+27
Fleming
+27
Fanshawe
+25
Niagara
+25
Confederation
+21
La Cité Collégiale
+17
+17
Sheridan
Mohawk
+16
+15
Algonquin
Durham
+13
Loyalist
+12
George Brown
+9
Collége Boréal
+8
+5
Humber
Lambton
-9
0
20
40
60
80
100%
CHEN WANG AND MURAT YÜKSELIR /
THE GLOBE AND MAIL, SOURCE:
ONTARIO MINISTRY OF COLLEGES AND UNIVERSITIES
ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਵਿੱਚ ਵਾਧੇ
ਦਾ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ ਓਨਟਾਰੀਓ ਕਾਲਜ
2013 - 2020
ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ
ਦਾ ਅਨੁਪਾਤ
ਤਬਦੀਲੀ
(ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਅੰਕ)
2013
2020
0
20
40
60
80
100%
Canadore
+48
Northern
+42
Centennial
+40
Seneca
+39
St. Lawrence
+38
Cambrian
+37
+34
Sault
Conestoga
+33
St. Clair
+32
Georgian
+27
Fleming
+27
Fanshawe
+25
Niagara
+25
Confederation
+21
La Cité Collégiale
+17
Sheridan
+17
Mohawk
+16
Algonquin
+15
Durham
+13
Loyalist
+12
George Brown
+9
Collége Boréal
+8
Humber
+5
Lambton
-9
0
20
40
60
80
100%
CHEN WANG AND MURAT YÜKSELIR /
THE GLOBE AND MAIL, SOURCE:
ONTARIO MINISTRY OF COLLEGES AND UNIVERSITIES
ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਵਿੱਚ ਵਾਧੇ ਦਾ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ ਓਨਟਾਰੀਓ ਕਾਲਜ
2013 - 2020
ਤਬਦੀਲੀ
(ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਅੰਕ)
2013
2020
ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦਾ ਅਨੁਪਾਤ
0
20
40
60
80
100%
Canadore
+48
Northern
+42
Centennial
+40
Seneca
+39
St. Lawrence
+38
Cambrian
+37
Sault
+34
Conestoga
+33
St. Clair
+32
Georgian
+27
Fleming
+27
Fanshawe
+25
Niagara
+25
Confederation
+21
Collège La Cité
+17
Sheridan
+17
Mohawk
+16
Algonquin
+15
Durham
+13
Loyalist
+12
George Brown
+9
Collège Boréal
+8
Humber
+5
Lambton
-9
0
20
40
60
80
100%
CHEN WANG AND MURAT YÜKSELIR / THE GLOBE AND MAIL, SOURCE:
ONTARIO MINISTRY OF COLLEGES AND UNIVERSITIES
2020 ਵਿੱਚ, Khalsa Aid Canada, ਇੱਕ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ NGO ਦੇ ਘਰੇਲੂ ਅਧਿਆਏ, One Voice Canada ਦੇ ਨਾਲ, ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਲਈ ਇੱਕ ਐਡਵੋਕੇਸੀ ਗਰੁੱਪ ਨੇ ਇੱਕ ਸਰਵੇਖਣ ਕੀਤਾ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪਾਇਆ ਕਿ 30 ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਡਾਕਟਰੀ ਜਾਂ ਗੰਭੀਰ ਉਦਾਸੀਨਤਾ ਵਿਕਾਰ ਤੋਂ ਪੀੜਤ ਸਨ, ਅਤੇ 60 ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ “ਮਾੜੀ ਤੰਦਰੁਸਤੀ ਤੋਂ ਪੀੜਤ ਸਨ।”
ਇਸ ਦੇ ਗੰਭੀਰ ਨਤੀਜੇ ਪਿਛਲੇ ਚਾਰ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਪੱਛਮੀ Toronto ਦੇ Lotus Funeral Home and Cremation Centre ਦੇ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਕਮਲ ਭਾਰਦਵਾਜ ਨੂੰ ਬਿਲਕੁਲ ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੋ ਗਏ ਹਨ, ਜੋ ਕਿ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਦੱਖਣੀ ਏਸ਼ੀਆਈ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਇਸ ਦੀਆਂ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਸੇਵਾਵਾਂ ਲਈ ਤਰਜੀਹ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੁਵਿਧਾ ਹੈ। ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਮਹੀਨੇ ਵਿੱਚ ਚਾਰ ਤੋਂ ਪੰਜ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦੀਆਂ ਮੌਤਾਂ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਦਾ ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਉਸ ਨੂੰ ਸ਼ੱਕ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਖੁਦਕੁਸ਼ੀਆਂ ਜਾਂ ਓਵਰਡੋਜ਼ ਦੇ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹਨ (ਗੈਰ ਕੁਦਰਤੀ ਕਾਰਨਾਂ ਨਾਲ ਹੋਣ ਵਾਲੀਆਂ ਮੌਤਾਂ ਕੋਰੋਨਰ ਦੇ ਦਫਤਰ ਵਿੱਚੋਂ ਗੁਜ਼ਰਦੀਆਂ ਹਨ, ਉਸਨੇ ਦੱਸਿਆ, ਅਤੇ ਉਹ ਉਹਨਾਂ ਨਤੀਜਿਆਂ ਤੋਂ ਜਾਣੂ ਨਹੀਂ ਹੈ)। ਉਸਦੇ ਰਾਹੀਂ ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਕੀਤੇ ਗਏ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਇੱਕ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਪ੍ਰਭਜੋਤ ਸਿੰਘ ਦਾ ਸੀ ਜੋ ਕਿ Truro, N.S. ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਦੋਸਤ ਦੇ ਘਰ ਦੇ ਬਾਹਰ ਚਾਕੂ ਮਾਰ ਕੇ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਸ ਘਟਨਾ ਨੇ ਪੂਰੇ ਕੈਨੇਡਾ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤੀ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਭਾਈਚਾਰੇ ਵਿੱਚ ਸਹਿਮ ਪੈਦਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸ ਨੇ ਪ੍ਰਭਜੋਤ ਦੀ ਲਾਸ਼ ਨੂੰ ਸ਼੍ਰੀ ਭਾਰਦਵਾਜ ਦੀ ਕੰਪਨੀ ਰਾਹੀਂ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਭੇਜਣ ਲਈ ਲਗਭਗ $100,000 ਇਕੱਠੇ ਕੀਤੇ।
ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਕਦਮ ਰੱਖਣ ਤੋਂ ਲਗਭਗ ਇਕ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਘ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਪੂਰੀ ਕਰ ਲਈ ਹੈ ਅਤੇ ਕੰਮ ਲੱਭ ਲਿਆ ਹੈ, ਪਰ ਕੈਨੇਡਾ ਵਿਚ ਉਸ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਵੇਰਵੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਅਸਪਸ਼ਟ ਸਨ।
“ਉਹ ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਵਿੱਤੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ... ਅਤੇ ਸਾਨੂੰ ਉਸ ਨੂੰ ਪੈਸੇ ਭੇਜਣ ਲਈ ਕਹਿੰਦਾ ਰਿਹਾ। ਮੈਂ ਪੈਸੇ ਭੇਜਦਾ ਜਿੰਨੇ ਮੈਂ ਭੇਜ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਪਰ ਜੇ ਉਹ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਦਾ, ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਣ ਦਾ ਰਸਤਾ ਲੱਭ ਲੈਂਦੇ,” ਉਸ ਦੇ ਪਿਤਾ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ।
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਨੇ ਉਸ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ $50,000 ਦੇ ਕਰਜ਼ ਵਿੱਚ ਡੁਬੋ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸ ਵਿੱਚੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਨੂੰ ਹੁਣ ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕਮਿਊਨਿਟੀ ਫੰਡ ਇਕੱਠਾ ਕਰਨ ਰਾਹੀਂ ਭੁਗਤਾਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।
“ਮੈਂ ਸੋਚਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਮੇਰਾ ਬੱਚਾ ਕਿੰਨਾ ਇਕੱਲਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਬਾਰੇ ਸੋਚਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹਾਂ ਜੋ ਉਸਨੇ ਇਕੱਲੇ ਝੱਲੀਆਂ ਹੋਣਗੀਆਂ। ਕਾਸ਼ ਉਸ ਦੇ ਨਾਲ ਲੋਕ ਉਸ ਨੂੰ ਇਹ ਦਿਲਾਸਾ ਦੇਣ ਕਿ ਉਹ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ,” ਉਸ ਦੇ ਪਿਤਾ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ।
ਲਵਪ੍ਰੀਤ Singh ਦੀ ਮੌਤ ਦੀ ਖ਼ਬਰ ਨੂੰ ਮੇਨਸਟ੍ਰੀਮ ਮੀਡੀਆ ਕਵਰੇਜ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਮਿਲੀ, ਪਰ ਇਹ Brampton ਦੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਭਾਈਚਾਰੇ ਵਿੱਚ ਜੰਗਲ ਦੀ ਅੱਗ ਵਾਂਗ ਫੈਲ ਗਈ। One Voice Canada ਨੇ ਪਿਛਲੇ ਸਾਲ ਵਿੱਚ ਜਨਤਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਰਿਪੋਰਟ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ 10 ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦੀਆਂ ਖੁਦਕੁਸ਼ੀਆਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਕੀਤੀ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਚਾਰ Peel ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਸਨ।
ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੇ ਪ੍ਰਬੰਧਕਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਨੇ ਇੱਕ ਕੀਰਤਨ ਦੀ ਮੇਜ਼ਬਾਨੀ ਕੀਤੀ - ਇੱਕ ਸਿੱਖ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਮੀਟਿੰਗ - ਦੋਵੇਂ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਯਾਦਗਾਰ ਵਜੋਂ ਅਤੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਲਈ ਆਪਣੇ ਸੰਘਰਸ਼ਾਂ ਬਾਰੇ ਖੁੱਲ੍ਹ ਕੇ ਗੱਲ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਫੋਰਮ ਵਜੋਂ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਵਿੱਤੀ ਤਣਾਅ ਅਤੇ ਅਸਥਿਰਤਾ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬੇ ਹੋਏ ਜਾਪਦੇ ਸਨ।
ਲਗਭਗ ਹਰ ਮੌਜੂਦਾ ਜਾਂ ਸਾਬਕਾ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀ, ਜਿਸ ਨਾਲ The Globe ਅਤੇ Mail ਨੇ ਗੱਲਬਾਤ ਕੀਤੀ, ਨੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਵੀਜ਼ਾ ਧਾਰਕਾਂ ‘ਤੇ ਲਗਾਏ ਗਏ ਕੰਮ ਦੇ ਘੰਟਿਆਂ ਦੀ 20-ਘੰਟੇ-ਪ੍ਰਤੀ-ਹਫ਼ਤੇ ਦੀ ਸੀਮਾ ਬਾਰੇ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕੀਤੀ। ਪਰ ਫੈਡਰਲ ਸਰਕਾਰ ਕੋਲ ਇੱਕ ਕਾਰਨ ਕਰਕੇ ਇਹ ਸੀਮਾ ਹੈ: ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਤੋਂ ਉਮੀਦ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਇੱਥੇ ਸਟੱਡੀ ਪਰਮਿਟ ‘ਤੇ ਰਹਿੰਦਿਆਂ ਹੋਇਆਂ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋਣਗੇ।
ਕੁਝ ਲੋਕ ਪਾਬੰਦੀਆਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਟਿਊਸ਼ਨ ਅਤੇ ਰਹਿਣ-ਸਹਿਣ ਦੇ ਖਰਚਿਆਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਰਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬਦੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ; ਦੂਸਰੇ ਗੈਰ-ਕਾਨੂੰਨੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਵਾਧੂ ਸ਼ਿਫਟਾਂ ਲੈ ਕੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਚਾਉਂਦੇ ਹਨ।
ਸ਼੍ਰੀ ਸਰਵਰਾ ਦੱਸਦੇ ਹਨ, ਅਸਥਾਈ ਏਜੰਸੀਆਂ ਰਾਹੀਂ ਕੰਮ ਲੱਭਣਾ ਕਾਫ਼ੀ ਆਸਾਨ ਹੈ, ਪਰ ਇਸਦਾ ਨੁਕਸਾਨ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਅਕਸਰ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦਾ ਫਾਇਦਾ ਉਠਾਉਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਘੱਟ ਤਨਖਾਹ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। Montreal ਵਿੱਚ ਤਿੰਨ ਮਹੀਨਿਆਂ ਦੀ ਸਖ਼ਤ ਮਿਆਦ ਦੌਰਾਨ, ਇੱਕ ਏਜੰਸੀ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ $13.50 ਜੋ ਕਿ Quebec ਦੀ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਉਜਰਤ ਸੀ, ਦੀ ਬਜਾਏ ਸਿਰਫ $9.50 ਪ੍ਰਤੀ ਘੰਟਾ ਅਦਾ ਕੀਤੇ।
ਮਹਾਂਮਾਰੀ ਨਾਲ ਸਬੰਧਿਤ ਨੌਕਰੀਆਂ ਦੇ ਨੁਕਸਾਨ ਨੇ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਡੂੰਘੀ ਸੱਟ ਮਾਰੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਕੈਨੇਡੀਅਨ ਐਮਰਜੈਂਸੀ ਰਿਸਪਾਂਸ ਬੈਨੀਫਿਟ (Canadian Emergency Response Benefit) ਲਈ ਯੋਗਤਾ ਪੂਰੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਸਨ ਜਿਸ ਨੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਹੋਰ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਮਦਦ ਕੀਤੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕੰਮ ਤੋਂ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। Sheridan College ਨੇ ਮਹਾਂਮਾਰੀ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਸਾਲ ਵਿੱਚ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ 1-ਮਿਲੀਅਨ ਡਾਲਰ ਤੋਂ ਵੱਧ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਕਮੀਆਂ ਪੂਰੀਆਂ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕੇ। ਸਥਾਨਕ ਗੈਰ-ਲਾਭਕਾਰੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕਮਿਊਨਿਟੀ ਹੈਲਥ ਸਰਵਿਸਿਜ਼ ਅਕਸਰ ਬੇਦਖਲੀ ਦੇ ਡਰ ਤੋਂ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦੀਆਂ ਬੇਤਾਬ ਕਾਲਾਂ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਆਪਣੇ 2020 ਦੇ ਬਜਟ ਦਾ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਹਿੱਸਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਰਿਆਨੇ ਦੇ ਤੋਹਫ਼ੇ ਕਾਰਡ ਜਾਂ ਨਕਦ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨ ਦਾ ਨਿਰਦੇਸ਼ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਆਪਣਾ ਰਹਿਣ-ਸਹਿਣ ਜਾਰੀ ਰੱਖ ਸਕਣ ਅਤੇ ਕਿਰਾਇਆ ਅਦਾ ਕਰ ਸਕਣ।
ਗੈਰ-ਲਾਭਕਾਰੀ ਸਿਹਤ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮਾਂ ਦੇ ਮੈਨੇਜਰ ਮਨਵੀਰ ਭੰਗੂ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਕੁਝ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪਹੁੰਚ ਕੀਤੀ, ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਘਰਾਂ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਕਾਰਾਂ ਜਾਂ ਦੋਸਤਾਂ ਦੇ ਸੋਫੇ ‘ਤੇ ਸੌਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ, ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸਿੱਖ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਸਥਾਨਕ ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਵਿੱਚ ਸਹਾਇਤਾ ਲੈਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੁੰਦੇ ਸਨ, ਪਰ ਮਹਾਂਮਾਰੀ ਦੀਆਂ ਪਾਬੰਦੀਆਂ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਅਸੰਭਵ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ।
ਮਿਸ ਭੰਗੂ ਦੀ ਏਜੰਸੀ ਨੂੰ ਰਿਪੋਰਟਾਂ ਮਿਲੀਆਂ ਕਿ L6P ਖੇਤਰ ਦੇ ਇੱਕ ਘਰ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਔਰਤ ਜੋ ਨਵੇਂ ਆਏ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਲਈ ਕੁਆਰਨਟਾਈਨ ਲਈ ਥੋੜ੍ਹੀ ਮਿਆਦ ਦਾ ਕਿਰਾਇਆ ਚਲਾ ਰਹੀ ਸੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਾਸਪੋਰਟ ਰੋਕਣ ਦੀ ਧਮਕੀ ਦੇ ਰਹੀ ਸੀ (ਜੋ ਕਿ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਚੈੱਕ-ਇਨ ਕਰਨ ਸਮੇਂ ਉਸਨੂੰ ਸੌਂਪਣ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ), ਜੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਭੁਗਤਾਨ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ। ਇੱਕ ਵਾਰ, ਅੱਧੀ ਰਾਤ ਨੂੰ, ਮਿਸ ਭੰਗੂ ਨੂੰ ਇਲੈਕਟ੍ਰਾਨਿਕ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਮਕਾਨ ਮਾਲਕ ਨੂੰ ਪੈਸੇ ਟ੍ਰਾਂਸਫਰ ਕਰਨੇ ਪਏ ਤਾਂ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਨੂੰ ਗਲੀ ਵਿੱਚ ਬਾਹਰ ਕੱਢਣ ਤੋਂ ਰੋਕਿਆ ਜਾ ਸਕੇ।
ਉਹ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਸਦੀ ਏਜੰਸੀ ਸਿਰਫ ਹੈਂਡਆਊਟ ਨਹੀਂ ਵੰਡਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ, ਸਗੋਂ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਰੈਜ਼ਿਊਮੇ-ਰਾਈਟਿੰਗ ਵਰਕਸ਼ਾਪਾਂ ਅਤੇ ਨੌਕਰੀ ਦੀ ਇੰਟਰਵਿਊ ਸਿਖਲਾਈ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕਰਕੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਬਣਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਉਹ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ, ਇਸ ਕਿਸਮ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਦਾ ਸਵਾਗਤ ਘੱਟ ਉਤਸ਼ਾਹੀ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ਉਹ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ, “ਮੈਂ ਦੇਖ ਰਹੀ ਹਾਂ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਆਪਣੀਆਂ ਸਥਿਤੀਆਂ ਨੂੰ ਬਦਲਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਨਹੀਂ ਹਨ। “ਮੇਰੀ ਸੋਚ ਦਾ ਇੱਕ ਹਿੱਸਾ ਇਸ ‘ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ, ਪਰ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਬਿਲਕੁਲ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੋਣ, ‘ਠੀਕ ਹੈ, ਮੈਨੂੰ ਮੁਫਤ ਪੈਸੇ ਮਿਲ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਤਾਂ ਫਿਰ ਮੈਂ ਕੰਮ ਕਿਉਂ ਕਰਾਂ? ਮੈਨੂੰ ਯਕੀਨ ਹੈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਕੰਮ ਦੇ ਵਾਤਾਵਰਣ ਦੇ ਕਾਰਨ ਸਦਮੇ ਵਿੱਚ ਹਨ, ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹਨ, ‘ਮੈਂ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ। ਮੈਂ ਬੱਸ ਇਸ ਦੇ ਖਤਮ ਹੋਣ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰ ਰਹੀ ਹਾਂ ਅਤੇ ਘਰ ਵਾਪਸ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹਾਂ।'’
ਭਾਈਚਾਰਕ ਚਿੰਤਾਵਾਂ ਉਸਾਰੂ ਹੋ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ, ਪਰ ਅਕਸਰ ਉਹ ਦੁਸ਼ਮਣ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। Sheridan College ਦੇ Brampton ਕੈਂਪਸ ਤੋਂ ਸੜਕ ਦੇ ਪਾਰ ਇੱਕ ਪਲਾਜ਼ਾ ‘ਤੇ, ਜੋ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਲਈ ਇੱਕ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹੈਂਗਆਊਟ ਹੈ, ਉੱਥੇ ਲੱਗੇ ਹੋਏ ਚਿੰਨ੍ਹ ਘੁੰਮਣ ਦੀ ਮਨਾਹੀ ਕਰਦੇ ਹਨ। 2017 ਵਿੱਚ, ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦੇ ਦੋ ਸਮੂਹਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਹੋਏ ਝਗੜੇ ਨੇ ਆਬਾਦੀ ਪ੍ਰਤੀ ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਨੂੰ ਹਵਾ ਦਿੱਤੀ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਥਾਨਕ ਨਿਊਜ਼ ਆਊਟਲੈੱਟਾਂ ਅਤੇ ਸੋਸ਼ਲ ਮੀਡੀਆ ‘ਤੇ ਹਿੰਸਕ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਕਰਾਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਹੋਰ ਵਸਨੀਕਾਂ ਨੇ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕੀਤੀ ਕਿ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮੇਲ-ਮਿਲਾਪ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ - ਕਿ ਉਹ ਜਨਤਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਚੱਪਲ (ਆਮ ਜੁੱਤੇ) ਪਹਿਨਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਸਿਰਫ ਹੋਰ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨਾਲ ਸਮਾਂ ਬਿਤਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਬਹੁਤੀ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਨਹੀਂ ਬੋਲਦੇ।
ਬਰੈਮਪਟਨ ਦੇ ਅਰਸ਼ਦੀਪ ਸਿੰਘ ਨੇ ਕੈਨੇਡਾ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਵਾਸੀਆਂ ਲਈ ਅਨੁਕ੍ਰਮ ਬਾਰੇ ਕਿਹਾ, 'ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਫੂਡ ਚੇਨ ਦੇ ਬਿਲਕੁਲ ਹੇਠਾਂ ਹੋ।Baljit Singh/The Globe and Mail
ਸਾਲ 2017 ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਫਤਿਹਗੜ੍ਹ ਸਾਹਿਬ ਤੋਂ Brampton ਵਿੱਚ Centennial College ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਨ ਆਏ ਅਰਸ਼ਦੀਪ ਸਿੰਘ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਇਮੀਗ੍ਰੇਸ਼ਨ ਸਥਿਤੀ ਦੇ ਅਨੁਕ੍ਰਮ ਨੂੰ ਚੁਣਿਆ ਹੈ। “ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਨਾਗਰਿਕ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ ਹੋ,” ਸ਼੍ਰੀ ਸਿੰਘ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਜੋ ਹੁਣ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਟਰੱਕ ਡਰਾਈਵਰ ਹੈ। “ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਸਥਾਈ ਵਸਨੀਕ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਦੂਜਿਆਂ ਨਾਲੋਂ ਬਿਹਤਰ ਵਿਵਹਾਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਇੱਥੇ ਵਰਕ ਪਰਮਿਟ ‘ਤੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਉਹ ਜਾਣਦੇ ਹਨ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਬੇਤਾਬ ਹੋ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਰਾਬਰ ਨਹੀਂ ਮੰਨਿਆ ਜਾਵੇਗਾ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਭੋਜਨ ਲੜੀ ਦੇ ਬਿਲਕੁਲ ਹੇਠਾਂ ਹੋ।”
ਸ੍ਰੀ ਸਿੰਘ ਅਤੇ The Globe ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਹੋਰ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਕੁਝ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰਨ ਵੇਲੇ ਸਹਾਇਤਾ ਲਈ ਭਾਈਚਾਰੇ ਵਿੱਚ ਬਜ਼ੁਰਗ, ਵਧੇਰੇ ਸਥਾਪਤ ਪੰਜਾਬੀ ਪ੍ਰਵਾਸੀਆਂ ਵੱਲ ਮੁੜਨ ਵਿੱਚ ਸਹਿਜ ਮਹਿਸੂਸ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ। ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦਾ ਅਕਸਰ ਬੇਸਮੈਂਟਾਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਲਈ ਮਜ਼ਾਕ ਉਡਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਫਿਰ ਸ਼ੱਕ ਨਾਲ ਵਿਵਹਾਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜੇ ਉਹ ਵਧੇਰੇ ਆਰਾਮ ਨਾਲ ਰਹਿਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਸ੍ਰੀ ਸਿੰਘ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਜੇ ਉਹ ਕਾਰ ਲੈਂਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਕਿ Brampton ਵਰਗੇ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਨੌਕਰੀਆਂ ਤੇ ਜਾਣ ਲਈ ਲੋੜੀਂਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਾਧਨਾਂ ਤੋਂ ਪਰ੍ਹੇ ਰਹਿਣ ਲਈ ਤਾੜਨਾ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਲਈ ਸਹਾਇਤਾ ਨੈੱਟਵਰਕ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ ‘ਤੇ ਹੋਰ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਤੋਂ ਬਣਿਆ ਹੈ ਜੋ ਇੱਕੋ ਜਿਹੀਆਂ ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਦੇ ਹਨ।
26 ਸਾਲਾ ਨਵਨੀਤ ਕੌਰ, Brampton ਵਿਚ ਆਪਣੇ ਪੰਜ ਰੂਮਮੇਟਾਂ ਦੀ ਸਰੋਗੇਟ ਮਾਂ ਬਣ ਗਈ ਹੈ, ਜੋ ਸਾਰੇ ਮੌਜੂਦਾ ਜਾਂ ਸਾਬਕਾ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਹਨ ਜੋ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਘਰ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰਹਿ ਰਹੇ ਹਨ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਛੋਟੇ ਘਰ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਹਦਾਇਤਾਂ ਦਿੱਤੇ ਬਿਨਾਂ ਗੱਲਬਾਤ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੀ। “ਸਟੋਵ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿਓ!” ਉਹ ਪੰਜਾਬੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨੂੰ ਚੀਕ ਕੇ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ। “ਪੌੜੀਆਂ ਤੋਂ ਹੇਠਾਂ ਨਾ ਭੱਜੋ, ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦੁਖੀ ਕਰੋਗੇ!” ਉਹ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ।
ਨਵਨੀਤ ਕੌਰ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ, 'ਮੈਂ ਝੂਠ ਨਹੀਂ ਬੋਲਾਂਗੀ, ਮੈਂ ਕੈਨੇਡਾ ਨੂੰ ਚੁਣਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਸਾਰੇ ਪੰਜਾਬੀ ਗਾਇਕ ਕੈਨੇਡਾ ਬਾਰੇ ਇਸ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਸਥਾਨ ਵਜੋਂ ਗਾਉਂਦੇ ਰਹੇ।'Baljit Singh/The Globe and Mail
ਮਿਸ ਕੌਰ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ North Bay, Ontario ਦੇ Canadore College ਵਿੱਚ ਦਾਖਲਾ ਲੈਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਯੋਗ ਇੰਜੀਨੀਅਰ ਸੀ, ਅਤੇ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਕਾਲਜ ਆਫ ਇੰਜੀਨੀਅਰਿੰਗ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਗ੍ਰੈਜੂਏਸ਼ਨ ਕਲਾਸ ਵਿੱਚ 180 ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਹਰ ਇੱਕ ਹੁਣ ਕੈਨੇਡਾ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਦੇ ਮਾਪੇ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ ਕਿ ਉਹ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਵਿੱਚ ਰਹੇ ਅਤੇ ਵਿਆਹ ਕਰੇ, ਪਰ ਉਹ ਕੁਝ ਹੋਰ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਅਤੇ ਕੈਨੇਡਾ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਚੁਣੀ, ਜੋ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ ‘ਤੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਵਰਣਨ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਹੈ ਜਿਸ ਨੇ ਸਥਾਨਕ ਪੌਪ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਨੂੰ ਪ੍ਰਚਲਿਤ ਕੀਤਾ ਸੀ।
ਉਹ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ, “ਮੈਂ ਝੂਠ ਨਹੀਂ ਬੋਲਾਂਗੀ, ਮੈਂ ਕੈਨੇਡਾ ਨੂੰ ਚੁਣਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਸਾਰੇ ਪੰਜਾਬੀ ਗਾਇਕ ਕੈਨੇਡਾ ਬਾਰੇ ਇਸ ਮਹਾਨ ਸਥਾਨ ਵਜੋਂ ਗਾਉਂਦੇ ਰਹੇ। “ਅੱਜ ਪੰਜਾਬੀ ਸੰਗੀਤ ਪੰਜਾਬ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਕੈਨੇਡਾ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਤ ਹੈ।”
ਇੱਥੇ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਗੀਤਾਂ ਦੇ ਵਾਅਦੇ ਨਾਲੋਂ ਵੱਖਰੀ ਸਾਬਤ ਹੋਈ ਹੈ। ਮਿਸ ਕੌਰ, Brampton ਦੇ ਇੱਕ Lululemon ਗੋਦਾਮ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਉਸਦੀ ਅੱਧੀ ਤੋਂ ਵੱਧ ਮਾਸਿਕ ਆਮਦਨ ਉਸਦੇ ਮਾਪਿਆਂ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਭੇਜ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ, “ਕਈ ਵਾਰ, ਅਜਿਹਾ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਕਿਸੇ ਮਸ਼ੀਨ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹਾਂ।
Sheridan College ਦੀ Janet Morrison ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਮਿਸ ਕੌਰ ਵਰਗੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਕੈਨੇਡਾ ਵਿੱਚ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਬਾਰੇ ਸਪੱਸ਼ਟ ਨਜ਼ਰੀਏ ਨਾਲ ਇੱਥੇ ਆਉਣ, ਨਾ ਕਿ ਸਿਰਫ ਪੌਪ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਵਿੱਚ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਲਪਨਾਵਾਂ ਦੇ ਨਾਲ। ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਮੁਢਲੇ ਪੱਧਰ ‘ਤੇ, ਕਾਲਜ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਇਹ ਸਿਖਾਉਣ ਲਈ ਇੱਕ ਪ੍ਰੀ-ਡਿਪਾਰਚਰ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਚਲਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ ਕੀ ਉਮੀਦ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਕਿਹੋ ਜਿਹੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਸਹਾਇਤਾ ਲਈ ਕਿੱਥੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਹਾਜ਼ਰ ਹੋਣ ਲਈ ਨਕਲੀ ਭਾਸ਼ਣ, ਰਹਿਣ-ਸਹਿਣ ਦੀ ਲਾਗਤ ਬਾਰੇ ਸੈਸ਼ਨ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਰਿਹਾਇਸ਼ੀ ਵਿਕਲਪਾਂ ਬਾਰੇ ਸਲਾਹਾਂ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਕਈ ਵਾਰ, ਜੇ ਕੋਈ ਸੰਭਾਵਿਤ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਜਾਪਦਾ ਕਿ ਉਹ Sheridan ਵਿਖੇ ਇੱਕ ਵਧੀਆ ਫਿੱਟ ਹੋਣਗੇ ਜਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਹਨ ਜੋ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ‘ਤੇ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮਾਂ ਨਾਲ ਮੇਲ ਨਹੀਂ ਖਾਂਦੀਆਂ, ਤਾਂ Sheridan ਦਾ ਸਟਾਫ਼ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕੈਨੇਡਾ ਦੀਆਂ ਹੋਰ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਕੋਲ ਭੇਜ ਦੇਵੇਗਾ।
ਪਰ ਸ਼੍ਰੀਮਤੀ Morrison ਜਾਣਦੀ ਹੈ ਕਿ ਭਾਰਤ ਵਾਲੇ ਪਾਸੇ ਕੰਮ ਕਾਫ਼ੀ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਸ ਸਰਦੀਆਂ ਵਿੱਚ, Sheridan, Peel ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਨਗਰ ਨਿਗਮ ਦੇ ਨੇਤਾਵਾਂ ਨਾਲ ਇੱਕ ਸਿਖਰ ਸੰਮੇਲਨ ਬੁਲਾ ਰਹੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਜਨਤਕ ਸਿਹਤ, ਪੁਲਿਸ ਅਤੇ ਫਾਇਰ ਸੇਵਾਵਾਂ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ, ਤਾਂ ਜੋ ਇਹ ਦੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕੇ ਕਿ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਮੁੱਦਿਆਂ ਨਾਲ ਕਿਵੇਂ ਨਜਿੱਠਿਆ ਜਾਵੇ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਰਿਹਾਇਸ਼ ਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀਆਂ ਤਰਜੀਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਵਜੋਂ ਦੇਖਿਆ ਜਾਵੇ।
Indus Community Services ਦੇ ਸ਼੍ਰੀਮਾਨ ਮਲਹੋਤਰਾ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਜੇ ਫੈਡਰਲ ਸਰਕਾਰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਵੱਡੀ ਆਰਥਿਕ ਅਤੇ ਪ੍ਰਵਾਸ ਰਣਨੀਤੀ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵਜੋਂ ਇੱਥੇ ਲਿਆ ਰਹੀ ਹੈ, ਇਸਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਬਣਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਬਿਹਤਰ ਸਮਰਥਨ ਕਰਨ।
“ਕੈਨੇਡਾ ਦੁਆਰਾ ਇਸ ਨੂੰ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨ ਦਾ ਕਾਰਨ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਪ੍ਰਵਾਸੀ ਨੌਜਵਾਨ ਨੂੰ ਲੈ ਸਕੀਏ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬੱਚੇ ਪੈਦਾ ਹੋਣਗੇ, ਉਹ ਇੱਕ ਘਰ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨਗੇ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਅਤੇ ਕੈਨੇਡੀਅਨ ਸਮਾਜ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਬਣਨ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ,” ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ। “ਜੇ ਇਹ ਟੀਚਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸੰਭਵ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਵਸਣ ਦਾ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਤਜਰਬਾ ਹੋਵੇ।”
ਸੰਪਾਦਕ ਦਾ ਨੋਟ: ਇਸ ਕਹਾਣੀ ਦੇ ਪੁਰਾਣੇ ਸੰਸਕਰਣ ਵਿੱਚ Brampton ਦੇ ਇੱਕ ਕੌਂਸਲਰ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ ਜਿਸ ਨੂੰ ਸਿਟੀ ਕੌਂਸਲ ਦੁਆਰਾ sanction ਕਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਇਸ ਨੂੰ ਹਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਹਟਾਉਣ ਲਈ ਅੱਪਡੇਟ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।
Dakshana Bascaramurty
Uday Rana